Sözleşilmiş Kavga

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 7:45 pm

' Ben de seni seviyorum aşkım... ' dedim büyük bir hisle. Gözlerini gözlerime diktiğinde tüm yaşantımın sadece bu gözlerden ve bu gözlerin sahibinden ibaret olduğunu anladım. Bunu zaten biliyordum ama şimdi tüm gerçekliğiyle görüyordum. Tüm yaşantımı ona bağlamıştım ve ona asla ama asla zarar gelmesine izin vermeyecektim. Son söylediği sözlerin hemen ardından Olivia'nın arkasında beliren ışık sayesinde acı acı güldüm. ' Sanırım doğru hissettin aşkım. ' dedim ve Olivia'yı yavaşça kucağımdan çektim. Olivia yanıma otururken Nyks'ın beliren vücuduna baktım. Şimdi neler saçmalayacaktı çok merak ediyordum. Nyks'ın sesi evde yankılanırken Olivia'nın elini sıkıca tuttum. ' Ben hiçbir şeyi riske atamam çocuklar. Bu yüzden, ' ani bir hareketle Olivia'yı kolundan tutup çekti. Hızla yerimden kalktım. Ama Nyks durmamı işaret edince yerimde kaldım. ' Thomas'ın kontrolünü kanıtlaması gerekiyor. Bu bebek içinde risk. ' diyerek keskin tırnağıyla Olivia'nın kolunu çizdi. O anda gördüğüm şey koyu kırmızı damlayan kandı.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 7:49 pm

Ne? Haklı mıydım? Tanrım, bu nasıl bir cezaydı. Hemde böyle bir anda... Elimi tutan Thomas'a kalbim sıkı sıkı kenetlenmişti. Ama hiç birşey tanrçanın beni ynına çekip, kolumdan akıttığı kanı durduramayacaktık. Kolum acımıştı evet ama daha önemlisi Thomas şimdi ne yapacaktı? Korkuyordum, ya iradesini kaybederse? Gözleri kıpkırmızı olmuş ve sivridişleri belirginleşmişti. Açıkçası bu halinde bile sexydi ama şuan bunu düşünmek çok saçmaydı. Az sonra herşey sona erecekti. Üzerime doğru yürüyen Thomas'tan kaçmak için geriye doğru adımlar attım. "Tanrım sen beni affet ve canımı bağışla... "

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:03 pm

Kanın üzerimde yarattığı etki çok fazlaydı. Aniden bastıran açlık duygusu tüm bedenimi ele geçirmişti. Gözlerimdeki sis perdesi sayesinde kanın kimden geldiğini anlayamamıştım. Tek istediğim kandı. O güzel kokusuna doğru ilerlerken kontrolümü çoktan bırakmıştım. Ama Olivia'nın fısıldayan sesini duyduğumda duraksadım. Sesi bana ne yaptığımı hatırlanıyordu. Aniden arkamı döndüm ve odanın içinde yürümeye başladım. Tek düşündüğüm şey beni kendisine çeken kanın kokusuydu. Ama beni durduran bir şey vardı. Çok ama çok zayıf bir güçtü ama varlığını derinlerde hissedebiliyordum. Gözlerimi kapattım ve yumruklarımı sıktım. Tek hissettiğim boğazımdaki keskin ve yakıcı acıydı. Titrek nefeslerimin eşliğinde kanı akan kişinin Olivia olduğunu hatırlatıyordum. Boğazımdan çıkan hırıltılarla zoraki konuştum. ' Nyks... Lütfen... ' dedim. Nyks'ın sesini zar zor duydum. ' Hayır. Sen kendi kendini eğitene kadar durmayacağım. ' ve kanın kokusu daha da yoğunlaştı. Dizlerimin üzerine çöküp hareketimi kısıtlamayaçalıştım. Nyks ne zaman insafa gelecekti, ben birine zarar verene kadar mı?

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:09 pm

Tüm bu acılar, Thomas'ın salonun ortasında içindeki canavarla olan savaşı gözlerimi doldurmuştu. Dayanamıyordum, kalbim artık buna el vermeyecekti. Yerimden bir kaç adım geriye attım ve Nyks'a baktım. Hiçte bu acıyı kesecek gibi durmuyordu. "Rahat bırak onu, rahat bırak bizi! Yeter! " Gözyaşlarıma hakim olamıyordum, hele Thomas'ı öyle gördükçe varoluşumdan dolayı kendimden bile nefret etmiştim. Elime şöminenin demirini aldım ve gözlerimi son kez kapattım, tüm bunlar saliseler içinde olmuştu ve var gücümle sivri demiri göğsüme sapladım. Şimdi daha çok kan vardı, yere yığılmıştım ama bedenimdeki sıcak sıvı (ki bu kandı) nedeniyle başka hiçbiyşer hissedemiyordum. Gözlerimi açık tutmak için savaş vermeyecektim, işte herkesi kendimden kurtarıyordum. Son bir dirençle gözkapaklarımı kapattım ve yalnızca "Seni seviyorum Thomas" dedim. Herşey yok olmuş, beynimde yalnızca klasik ve hüzünlü minör bir şarkı çalıyordu.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:20 pm

Kan haddi olmaz birşekilde olur oluk akmaya başladığında gözlerimi açtım. Yakıcı açlığın yanında Olivia'nın yere yığıldığını görünce hiçbir şeyin önemi kalmadı. ' Hayır!! ' diye haykırdığımda Nyks gayet yavaşça elini kaldırdı ve anlayamadığım eski bir dilde bir şey mırıldandı. Olivia'nın yanına hızla gittim ve yere çöktüm. Kan yavaşça çekiliyor yarası onarılıyordu. Bu tabii ki Nyks'ın işiydi. Olivia'nın elini tuttum. Neden yapmıştı bunu? Nyks'ın sesi çok kararlı geliyordu. ' Ölmek kaderinde yok Olivia. ' yarası tamamen kapanmıştı ve kalbinin bozuk ritmi düzeliyordu. Yavaşça yanağını okşadım ve gözümden birkaç damla yaşın akmasına izin verdim. Onu yerde gördüğümde ne açlık ne de başka bir şey kalmıştı. Sadece Olivia için korkuyordum o kadar. Onun çektiği acıyı kalbimde bende çekmiştim. Nefes almayı dahi zar zor yapabiliyordum. Dişlerimin ve gözlerimin normale döndüğünü fark ettim. Nyks elini sol göğsüne koyup bir şeyler daha fısıldadı. Büyünün ardından Olivia gözlerini açmıştı. Derin bir oh çektim. Bu rahatlamanın tarifi yoktu. ' İkiniz de iyi iş çıkardınız. ' diyerek kaybolan Nyks'a aldırmadım. ' Neden yaptın?! '

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:26 pm

Müzik gitgide arttı ve beynimi patlatacak derecede hızlandı. Minör şarkı artık deadmetal bir hal almıştı. Bir süre sonra tamamen kesilen müzikle birlikte bedenimi tekrar hissetmeye başladım. Gözlerimi yavaşça araladım, tüm bedenim ve ruhum orada öylece yatıyorduk. Neden yaşıyordum? Ölmüş olmalıydım ama nedense bedenimde hiç bir yara dahi yoktu. Şimdi başımda gözlerindeki yaşlar dudaklarını ıslatmış, sivri dişleri yerini normale bırakmış ve mavi-gri gözlerine geri dönmüş olan Thomas duruyordu. Neden mi yapmıştım bunu? Bu sorunun cevabı aşkta ve sevgide gizliydi. Onun benim yüzümden acı çekmesini istemiyordum. Yavaşça elimi yanağına götürdüm ama hala yerden kalkacak takatim yoktu, gerek geçirdiğim şok gerek ölüm korkusu beni yormuştu. "Seni ... Seni zorlamak istemedim. Sadece ben kaybolursam sorunda kaybolacaktı. Herşey benim yüzümden değil mi?"

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:34 pm

Her şeyin kendisi yüzünden olduğunu düşünmüştü. Kesinlikle çok yanlıştı. Zoraki gülümseyip çenesine dokundum. ' Tabii ki de her şey senin yüzünden değil! Tek sorun kandı. Bu kan sana ait olmayabilirdi. Kime ait olursa olsun bu sorunu yenmem gerekiyor zaten. Ama sakın böyle düşünme. Sende annemin düşündüğü gibi düşünme tamam mı? ' dedim. Annem babamı bir nevi kendini öldürmesi için zorlamıştı. Daha doğrusu teşvik etmişti. Ve bu yüzden babamın güçsüzlüğünün bende de olmaması için dua ediyorum!

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:37 pm

Annesi gibi olmamamı mı istiyordu? Unuttuğu bir şey vardı ... "Tarih, tekerrürden ibarettir sevgilim." diyerek kollarımı boynuna doğru uzattım, yerden kalkmama yardım etmesi için.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:41 pm

Kollarımı sırtıyla belinin altına yerleştirerek yavaşça kaldırdım. Onu sarsmak istemiyordum. Koltuğa yatırdığımda sözüne ancak cevap verebildim. ' Tarih her zaman tekerrür etmez. Engel olabilirim, Olivia. '

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:45 pm

Her zaman tekrar etmiyordu evet ama korkuyordum. Gözlerine baktım ve yakasından kendime çektim. Nefesi yüzüme değiyordu ki "Korkuyorum, bu olanlardan sonra korkuyorum." diyerek çektiğim yakasını geri bırakarak beni yatırdığı yerden kalktım. Koltuğun üzerinde duran ceketi alarak çizmemden asamı çıkararak gözlerimi sıkıca kapatıp kuzenimle olan evimizi düşledim ve oraya cisimlendim. İşte herşey evindeydi o an. Son takatimle "Bella!" diye seslendim ve kendimi kanepeye bıraktım. Ona asla bu isimle hitab etmezdim, acil bir durum olduğunu anlamış olmalıydı.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 8:48 pm

Sözlerine cevap veremeden yattığı yerden kalkıp toparlanmıştı bile. Aslında gitmesini istemiyordum ama gitmeliydi. Bu kadar şey ağır gelmişti ve ona yardım edemezdim. Cisimlendiğinde kendimi koltuğa attım. Son sözleri beynimde çınlıyordu. Evet, bende korkuyordum.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:08 pm

Biri ' Bella ' mı dedi? Ne? Bunu Olivia mı söyledi? Aman Tanrım! Hızla salona çıktım. ' Neler oluyor? '

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:12 pm

Salona geldiğini anladığım anda doğrularak Bella'ya baktım ve gözümdeki yaşlar onu görünce bekledikleri yerden fırladılar. Akıyorlar ve yanaklarımdan kayıp dudaklarıma geliyorlardı. Her hamla diğeriyle birleşiyor ve tek bir damla halinde ya göğüs tahtama ya da yere damlıyordu. "Sana ihtiyacım var ..." Boğuk, titret ve kısık sesimle söylemiştim bunu. Koşacak halim yoktu ama yine de son direncimle koştum ve onun boynuna sıkı sıkı sarıldım. Onun kokusu, sarılması ve dostluğu kadar iyi gelen hiçbir şey yoktu. "Kuzen... Ben ölmek istiyorum ama ölemiyorum, ölmemde yasak yani..." diyerek tüm olanları ve tüm korkularımı birer birer anlattım ama hala sarılı duruyordum. Sadece onunla öyle kalmak istemiştim, öylece anne şefkati misali sarıldığı kolları arasında...

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:17 pm

Birden boynuma atılmasıyla ona sıkı sıkı sarıldım. Neler olduğunu kesik kesik anlamaya çalışıyordum. Tüm yaşadıklarını anlattıktan sonra sakince dinledim ve daha da sıkı sarıldım. Biraz uzaklaşıp yaşlarını sildim. ' Gel kuzen, biraz oturalım. ' dedim ve onu koltuğa çektim. ' Olivia, Thomas senin yüzünden ölse nasıl hissedersin? ' olaya ikisininde açısından bakarak yaklaşmaya çalıştım. Olivia'yı tekrar yaşama döndürdüğü için Nyks'a sessiz bir teşekkür gönderdim.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:22 pm

Benim yüzümden ölse mi? Benim yüzümden ölmeyecekti belki ama ... Derin bir nefes aldım kanepeye geçerken. Oturduk ve kuzenime döndüm yüzümü. İçim hala titriyor ve ceket omuzlarımdan sarkıyordu. "Benim yüzümden ölmeyecek o ama öldürecek böyle giderse, Nyks onu biraz daha zorlarsa evet ölecek. Hem belki ben kendime onu yapmasaydım Thomas kendini kaybedip... Yani babası gibi... Korkuyorum kuzen, korkuyorum. Ve onu hayatımda istemiyorum. Evet, eminim onu istemiyorum. Çünkü birbirimize zarar veriyoruz. Herşey çok hızlı oldu ve gereksiz... " Aslında gözlerim istediğimi söyleyip, cayır cayır yanıyordu ama yapmak istediğimi değil yapmak zorunda olduğumu yapacaktım.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:27 pm

Dediklerini dikkatle dinledim. Haklı olduğu noktalar vardı ama Thomas'ın Olivia'ya zarar verebileceğini asla düşünemiyordum. Thomas çok korumacı davranırdı her zaman, bu kadar çok koruyup kolladığı birine kendisi zarar vereceğini sanmıyordum. ' Ama sen dedin, kendine hakim olmaya çalışıyormuş. Hem o tam bir vampir bile değil. Kendine hakim olmayı başarabilir. Ama zamana ihtiyacı var. Sana asla zarar veremez... ' her ne kadar ikna edici konuşmaya çalışsam da Olivia'nın kafasına koyduğu şeyi yapacağına inanıyordum. ' Bir kez olsun, mantığınla hareket etme. '

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:37 pm

Düşünmek ve düşünmek. Mantıksal olmayan şeyler bana aykırıydı. Aşk mesela... Asla biri için kendimi feda etmemeliydim ve kalbimin bu hatasını düzeltmek için en erken yol en doğru yol olacaktı ve en acısızı. "Ben bir Ravenclawluyum. Sence mantığımı kenara atmam mümkün mü? Ayrıca bence yeterince saçmaladım, aşkta neymiş? Müzikten başka birşeye aşık değilim, olmamalıyım. Thomas'la bir daha görüşmeyeceğim. Asla. "

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:43 pm

Sözleri canımı sıkmıştı. Mantığıyla hareket ediyordu ve buna pişman olacağını biliyordum. Ayağa kalktım ve birkaç tur attım. Bunun böyle bitmesine izin veremezdim. Belki de Thomas hayatında çok sık karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşmıştı ve verdiği tepkiler doğaldı. Ama olivia'nın mantığının sesinin susacağını hiç sanmıyordum. ' Peki Olivia. Nefesin olmadan yaşayabilecek misin? Thomas'a şans vermen gerekiyor! Sence hayatında kaç kez böyle bir durumla karşılaşmıştır? Doğasını kontrol etmesini öğrenmek zorunda zaten. Bu işi kestirip atma Olivia. Pişman olabilirsin. '

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:49 pm

"Hayır olmayacağım eminim. Sadece onsuzluğu istiyorum artık, ben kalbimi acıtmak istemiyorum. Bırakırım herşeyi en başta daha derinleşmeden unuturum ve biter. Çok yoruldum zaten onun kıskançlıklarından. Nyks'dan... Ölmek bile haram oldu. Bu... Bu bebeğide karnıma koydu! Sanki ben çok istemişim gibi! Sanki bayılıyomuşum gibi! " Karnımı sıkıp odama koşmuştum. Odaya girdiğimde ilk işim intihar etmek olabilirdi ama Nkys buna yine mani olacaktı, bundan emindim. Kendimi yüzüstü yatağıma attım ve tüm sinirimi yastıklardan ve bağırarak evdeki tüm nesnelerin kulaklarından çıkardım. "YETER! YETEEEEEEEER! YETEEEEEEEEEEEEEEEER! " Hayatımda ilk defa böyle bir kriz geçiriyordum, ellerimle başımı sıkıp kafamı duvara indiresim geliyordu ama sadece yastığa bastığım yüzüm vardı icraatda.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 9:54 pm

Krizin eşiğinde olan Olivia'nın peşinden odaya gittim. Bağırıp çağırıp yastığı yumrukluyordu. Yanına gidip ellerinden tuttum. Tüm gücümü kullanıyordum. O da yorgun düşmüştü zaten. Onu böyle görmek istemiyordum. Sadece sakinleşmesi için fısıldıyordum. Belki de kararı kendisi vermeliydi. Onu zorlamam kendini daha da yıpratmasına sebep oluyordu ve bunu yapmasını istemiyordum. Nasıl olsa ikisi her şeyi yoluna koyarlardı değil mi? Eminim koyarlardı. Olivia her ne kadar inkâr etse de çoktan Thomas'ı unutamayacak bir biçimde aşık olmuştu.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Salı Şub. 01, 2011 10:00 pm

Ne yapacaktım ? Yorgun düşmüş ve hareketliliğimi yitirmiştim. Şimdi sıra Thomas'a bir daha beni asla aramamasını, benimle görüşmemesini söylemeye gelmişti. Hemen önümdeki Bella'yı sollayıp bir mektup yazdım ve ona gönderdim. Eminim iki saniye sonra bu mektup elinde olacaktı.
"Thomas...Bundan sonra beni arama sakın, görmek istemiyorum seni. En baştan yanlıştık biz.Elveda.
Olivia... "

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Çarş. Şub. 02, 2011 1:51 pm

Mektubu çoktan Thomas'a yollamıştı ve mektupta neler yazdığını tahmin edebiliyordum. Bir Ravenclaw için fazla bile dayanmıştı aslında. ' Bunu istediğin için mi, yoksa olması gereken yüzünden mi yaptın? ' dedim. Ki cevabı belliydi. Kesinlikle olması gerektiği şeyin bu olduğunu düşündüğü için yapmıştı. Ama Mektubu aldıktan sonra Thomas delirecekti. Halini görüyor gibiydim.

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Çarş. Şub. 02, 2011 8:18 pm

Cevabı belli sorularla beni boğuyordu. Artık yorulmuştum, mantığımın önüne hiçbirşeyi geçirmeyecektim. Yerimden kalkıp piyanomun başına geçtim. Kafamda çalan minör şarkıyı parmaklarımdan piyanoya, piyanoyla notalara aktardım. İşte buydu, tek hissim bu olmalıydı. Müzik...

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Çarş. Şub. 02, 2011 8:28 pm

Tüm olanları birer birer kafamdan geçirirken masanın üzerine düşen mektup dikkatimi dağıttı. Ağır bir şekilde mektubu aldım ve dikkatle açtım. Yazıyı okuduğum da beynim anlamamak için diretiyordu. Ama anlamı belliydi. Aslında bana süpriz olmamıştı. Kaçar gibi gittiğinden beri bunun olacağını tahmin ediyordum. Kağıdı buruşturup hızlı bir sinir patlamasıyla duvara fırlattım. ' Lanet olsun! ' bağırıp çağırmak istiyordum ama elimden gelen buydu. Kendimi kontrol edip edemeyeceğimden emin olamazken Olivia'yı nasıl tehlikeye atabilirdim?

Konu: Geri: Sözleşilmiş Kavga Çarş. Şub. 02, 2011 8:42 pm

Az sonra arkamda birden birinin belirdiğini hissettim. Bu kişi büyük ihtimalle Thomas'tı. İşte şimdi yanmıştım, ne diyecektim? Ya da o ne yapacaktı? Nefret ediyordum bu sahneden, gözlerinin içine bakacak ve yine yelkenlerimi suya indirecektim. Tanrım sen aklıma mukayet ol, tek çarem yapmam gerekeni yapmak, keşke hiçbir şey böyle olmasaydı. Nyks, senden nefret diyorum. Yüce İsa'nın bir yerlerden bizi izlediğini ve tanrıya meleklerle haber gönderdiğini biliyordum, hatalarımız bizim cezalarımızın nedeni, iyiliklerimiz ise yaşamımızın temeli oluyordu ama artık yorulmuştum. Nefes alacak takatim yoktu, dudaklarımın arasından giren her solukla biraz daha yanıyordu ciğerlerim. Orada sanki kocaman bir alev vardı ve hiçbir şey söndürmeye yetmiyordu, aslında bahsettiğim yer belkide sol göğsümün altındaki ters üçgenimsi şeyde olabilirdi. Neydi onun adı? Aa.. Kalp olabilir mi? İşte bu organ nedense bende hep hayatımı mafetmeye yarayacak kararlar aldırmaktan başka bir şeye yaramıyordu. Şimdi Ravenclawlu olmanın tam zamanıydı, kim olduğumu biliyordum. Herşeye, herkese sınırımı çizebilecek konumda olmalıydım. Hayallerim nerede ben neredeydim? Hepsi işte bu sınırı çizememem sebebiyle birer birer uzaklaşmışlardı benden. Gözlerim doluyor, sesim arada kısılıyor ama ben daha çok yüklenerek bunu telafi ediyordum. Bir şarkı mırıldanmıştım, belkide çok saçma olmuştu ama benim şarkımdı yine. Konuma tamamen ters düşsede onu iliklerimde hissediyordum, işte benim suçum buydu. Yine kalde yenik düşmüştüm. " Please, please don't leave me ( lütfen, lütfen beni terketme.)" ... Tanrım ruhumu pamuk cennetlerine kabul etmeyebilirsin, belkide kor ateşlerinde cehennme ebedi tutsak edeceksin ama olsun, yalnızca bir şey diliyorum senden. Sen doğru olanı bana göster, bir işaret ver...